کد مطلب:1439 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:679
شرایط صحت وضو
1/ 270- شـرایـط صـحیح بودن وضو چند چیز است : شرط اول : آنكه آب وضو پاك باشد و بنابر قولی نباید آلـوده باشد به آنچه انسان از او متنفر است مانند بول حیوانات حلال گوشت و مردار پاك و چرك زخم هر چند شرعا پاك باشد و این قول موافق احتیاط است .
شرط دوم : آنكه مطلق باشد.
271- وضـو بـا آب نجس و آب مضاف باطل است , اگر چه انسان نجس بودن یا مضاف بودن آن را نداند یا فـرامـوش كـرده بـاشد , و اگر با آن وضو نمازی هم خوانده باشد , باید آن نماز را دوباره با وضوی صحیح بخواند.
272- اگـر غـیـر از آب گل آلود مضاف , آب دیگری برای وضو ندارد , چنانچه وقت نماز تنگ است , باید تیمم كند , و اگر وقت دارد , باید صبر كند تا آب صاف شود یا بوسیله ای آن را صاف نماید و وضو بگیرد.
1/ 272- شرط سوم : آنكه آب وضو مباح باشد.
273- وضو با آب غصبی و با آبی كه معلوم نیست صاحب آن راضی است یا نه حرام و باطل است .
و نـیز اگر آب وضو از صورت و دستها در جای غصبی بریزد یا آنكه فضایی كه به آن وضو می گیرد غصبی باشد چنانچه در غیر آنجا نتواند وضو بگیرد تكلیف او تیمم است , و اگر در غیر آنجا بتواند وضو بگیرد لازم اسـت كـه در غـیـر آنـجـا وضـو بگیرد , ولی چنانچه در هر دو صورت معصیت كرده و همانجا وضو بگیرد وضویش صحیح است .
274- وضـو گـرفتن از حوض مدرسه ای كه انسان نمی داند آن حوض را برای همه مردم وقف كرده اند یا بـرای مـحـصـلـیـن همان مدرسه , در صورتی كه معمولا مردم از آن حوض وضو می گیرند و كسی منع نمی كند اشكال ندارد.
275- كسی كه نمی خواهد در مسجدی نماز بخواند , اگر نداند حوض آن را برای همه مردم وقف كرده اند یـا بـرای كـسـانـی كه در آنجا نماز می خوانند نمی تواند از حوض آن مسجد وضو بگیرد , ولی اگر معمولا كسانی هم كه نمی خواهند در آنجا نماز بخوانند از آن حوض وضو می گیرند و كسی منع نمی كند می تواند از آن وضو بگیرد.
276- وضـو گرفتن از حوض تیمچه ها و مسافرخانه ها و مانند اینها برای كسانی كه ساكن آنجاها نیستند , در صـورتی صحیح است كه معمولا كسانی هم كه ساكن آنجاها نیستند با آب آنها وضو بگیرند و كسی منع نكند.
277- وضو گرفتن در نهرهای بسیار بزرگ اگر چه انسان نداند كه صاحب آنها راضی است , اشكال ندارد , ولی اگر صاحب آنها از وضو گرفتن نهی كند , یا اینكه انسان بداند كه مالك راضی نیست , یا اینكه مالك صغیر یا مجنون باشد , احتیاط مستحب آن است كه با آب آنها وضو نگیرد.
278- اگـر فـرامـوش كـند آب غصبی است و با آن وضو بگیرد صحیح است , ولی كسی كه خودش آب را غصب كرده و اگر غصبی بودن آن را فراموش كند و وضو بگیرد وضوی او محل اشكال است .
1/ 278- شرط چهارم : آنكه ظرف آب وضو مباح باشد.
شرط پنجم : آنكه ظرف آب وضو بنابر احتیاط واجب طلا و نقره نباشد.
و تفصیل این دو شرط در مساله بعدی ذكر می شود.
279- اگر آب وضو در ظرف غصبی و یا طلا یا نقره است و غیر از آن آب دیگری ندارد در صورتی كه بتواند بـه وجـه مـشروعی آن آب را در ظرف دیگر خالی نماید لازم است خالی كرده و بعدا وضو بگیرد و چنانچه مـیـسـور نـباشد باید تیمم كند و اگر آب دیگری دارد لازم است با آن وضو بگیرد و در هر دو صورت اگر مخالفت كرده و با آب ظرف غصبی یا ظرف طلا یا نقره وضو بگیرد وضویش صحیح است .
280- حوضی كه مثلا یك آجر یا یك سنگ آن غصبی است .
در صورتی كه برداشتن آب در عرف تصرف در آن آجر یا سنگ نباشد اشكالی ندارد و در صورتی كه تصرف باشد برداشتن آب حرام ولی وضو صحیح است .
281- اگـر در صحن یكی از امامان یا امامزادگان كه سابقا قبرستان بوده حوض یا نهری بسازند , چنانچه انسان نداند كه زمین صحن را برای قبرستان وقف كرده اند , وضو گرفتن در آن حوض و نهر اشكال ندارد.
1/ 281- شرط ششم : آنكه اعضاء وضو موقع شستن و مسح كردن پاك باشد.
282- اگر پیش از تمام شدن وضو جایی را كه شسته یا مسح كرده نجس شود , وضو صحیح است .
283- اگر غیر از اعضاء وضو جایی از بدن نجس باشد وضو صحیح است .
ولـی اگـر مخرج را از بول و غایط تطهیر نكرده باشد احتیاط مستحب آن است كه اول آن را تطهیر كند و بعد وضو بگیرد.
284- اگـر یكی از اعضاء وضو نجس باشد و بعد از وضو شك كند كه پیش از وضو آنجا را آب كشیده یا نه , وضو صحیح است ولی جایی را كه نجس بوده باید آب بكشد.
285- اگر در صورت یا دستها بریدگی یا زخمی است كه خون آن بند نمی آید , و آب برای آن ضرر ندارد , بـاید بعد از شستن اجزاء صحیحه آن عضو با رعایت ترتیب موضع زخم یا بریدگی را در آب كر یا جاری فرو برد , و قدری فشار دهد كه خون بند بیاید , و انگشت خود را روی زخم یا بریدگی در زیر آب از بالا به پایین بكشد تا آب بر آن جاری شود و وضو صحیح است .
1/ 285- شرط هفتم : آنكه وقت برای وضو و نماز كافی باشد.
286- هـرگاه وقت به قدری تنگ است كه اگر وضو بگیرد تمام نماز یا مقداری از آن بعد از وقت خوانده می شود , باید تیمم كند , ولی اگر برای وضو و تیمم یك اندازه وقت لازم است باید وضو بگیرد.
287- كـسـی كه در تنگی وقت نماز باید تیمم كند , اگر به قصد قربت یا برای كار مستحبی مثل خواندن قرآن وضو بگیرد صحیح است , و همچنین اگر برای خواندن آن نماز وضو بگیرد مگر آنكه قصد قربت برای او حاصل نشود.
1/ 287- شـرط هشتم : آنكه به قصد قربت یعنی برای خواست خداوند عالم وضو بگیرد , و اگر برای خنك شدن یا به قصد دیگری وضو بگیرد باطل است .
288- لازم نـیـست نیت وضو را به زبان بگوید یا از قلب خود بگذراند بلكه اگر تمام افعال وضو بداعی امر خدا به جا آورده شود كفایت می كند.
1/ 288- شرط نهم : آنكه وضو را به ترتیبی كه گفته شد به جا آورد , یعنی اول صورت و بعد دست راست و بعد دست چپ را بشوید , و بعد از آن سر و بعد پاها را مسح نماید , و احتیاط مستحب آن است كه هر دو پا را با هم مسح نكند بلكه پای چپ را بعد از پای راست مسح كند.
شرط دهم : آنكه كارهای وضو را پشت سر هم انجام دهد.
289- اگـر بین كارهای وضو به قدری فاصله شود كه در نظر عرف پشت سر هم نباشند وضو باطل است , ولی در صورت پیش آمد عذری برای شخص - مانند فراموشی یا تمام شدن آب - این امر معتبر نیست بلكه اگر وقتی می خواهد جایی را بشوید یا مسح كند چنانچه رطوبت تمام جاهایی كه پیش از آن شسته یا مسح كرده خشك شده باشد , وضو باطل است , و اگر فقط رطوبت جایی كه جلوتر از محلی است كه می خواهد بـشوید یا مسح كند خشك شده باشد , مثلا موقعی كه می خواهد دست چپ را بشوید رطوبت دست راست خشك شده باشد و صورت تر باشد , وضویش صحیح است .
290- اگر كارهای وضو را پشت سر هم به جا آورد , ولی به واسطه گرمای هوا یا حرارت زیاد بدن و مانند اینها رطوبت جاهای پیشین خشك شود وضوی او صحیح است .
291- راه رفـتـن در بین وضو اشكال ندارند , پس اگر بعد از شستن صورت و دستها چند قدم راه برود , و بعد سر و پا را مسح كند وضوی او صحیح است .
1/ 291- شـرط یـازدهـم : آنـكـه شستن صورت و دستها و مسح سر و پاها را خود انسان انجام دهد , و اگر دیـگری او را وضو دهد , یا در رساندن آب به صورت و دستها و مسح سر و پاها به او كمك نماید وضو باطل است .